Hacking?

PsychoGR greek-c0derHackerz - Οι αναρχικοί του ηλεκτρονικού κόσμου

Οι "hackers",έχουν χαρακτηριστεί ανήθικοι και από τους σοβαρότερους κινδύνους για την κοινωνία, για πράξεις που συχνά αφορούν επεμβάσεις τους σε συστήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Oι hackers είναι άτομα που αγαπούν τη μάθηση και την εξερεύνηση, βοηθώντας περισσότερες φορές από αυτές που θέλουν να προκαλέσουν ζημιά, ενώ παράλληλα έχουν υψηλές αξίες συμπεριφοράς. Η μυθολογία που τους περιβάλλει ανήκει στις γκρίζες περιοχές των κοινωνικών διαμαχών που ζούμε καθημερινά, στην εποχή της πληροφόρησης, ενώ πολλοί εξακολουθούν να παραμένουν αμαθείς, απαθείς και αμέτοχοι.Κύριο στοιχείο της (δια)μάχης τους είναι αν πρέπει οποιαδήποτε πληροφορία να έχει ή να μην έχει ιδιοκτήτη. Οι hackers έχουν επισημάνει σοβαρά ζητήματα στην κοινωνία της πληροφόρησης, που τελικά συνεχίζει να μας δείχνει πως θέλει να παραμείνει απληροφόρητη.


Τι ονομάζεται hacking;

Ηacking ονομάζεται η πράξη της εισβολής σε συστήματα υπολογιστών για την απόκτηση γνώσεων που αφορούν το σύστημα και τον τρόπο που λειτουργεί. Το hacking θεωρείται παράνομο γιατί απαιτεί ελεύθερη πρόσβαση σε ΟΛΕΣ τις πληροφορίες, τις οποίες οι hackers συνήθως καταφέρνουν να αποκτήσουν. Εκνευριστικό πράγμα για μερικούς, με επακόλουθο τον εξοστρακισμό των hackers από τη "σεβαστή" μας κοινωνία. Έτσι, οι hackers αναγκάζονται να "τυλίγουν" τις προσπάθειες τους με απόλυτη μυστικότητα. Κανείς hacker δε συζητά τα ευρήματα του παρά μόνο με τα υπόλοιπα μέλη της κοινότητας των hackers, λόγω ότι φοβούνται την τιμωρία. Οι hackers τιμωρούνται γιατί αναζητούν γνώσεις. Γιατί όμως οι κυβερνήσεις όλου του κόσμου ξοδεύουν τεράστια χρηματικά ποσά για τη σύλληψη των hackers, όταν υπάρχουν πολύ περισσότερο επικίνδυνοι άνθρωποι στην κοινωνία; Δολοφόνοι, καταχραστές κ.τ.λ. που θα έπρεπε να διώκονται παραμένουν κύριοι ενώ οι hackers, δεν αποτελούν απειλή για κανένα, γιατί δε στοχεύουν στο να βλάψουν τους ανθρώπους ή τους υπολογιστές τους, καλούνται ως από τα πιο επικίνδυνα μέλη της παγκόσμιας κοινωνίας. Φυσικά υπάρχουν και κακόβουλοι hackers, αλλά κατά τη γνώμη μου είναι μειοψηφία. Οι ίδιοι οι hackers υποστηρίζουν ότι υπάρχουν δύο τρόποι για να τους ξεφορτωθούν οι κυβερνήσεις. Ο πρώτος είναι η κατάργηση των υπολογιστών και των τηλεφωνικών συσκευών. Ο δεύτερος τρόπος είναι η κατάργηση της ιδιοκτησίας της πληροφορίας. Αν δε γίνει ένα από τα δύο, οι hackers θα εξακολουθούν να παραμονεύουν!


Μια σύντομη ιστορία του hacking:

Στην αρχή ήταν μια τηλεφωνική εταιρεία - η ολοκαίνουρια Ρackard Βell. Τότε περίπου υπήρξαν οι πρώτοι hackers που δεν ξεπερνούσαν τα όρια της φάρσας, μέχρι τη δεκαετία του '60. Οι σπουδαστές του ΜΙΤ, είχαν τη φυσική περιέργεια για τον τρόπο λειτουργίας κάθε συσκευής που υπήρχε. Οι υπολογιστές τότε ήταν mainframes, μηχανήματα κλειδωμένα σε δωμάτια με ελεγχόμενη θερμοκρασία. Το κόστος λειτουργίας τους ήταν απαγορευτικό και οι ερευνητές είχαν στη διάθεση τους περιορισμένο χρόνο εργασίας. Τότε οι πιο έξυπνοι από αυτούς, δημιούργησαν τα πρώτα hacks, προγράμματα που βοηθούσαν στη γρηγορότερη εκτέλεση υπολογισμών. Αρκετές φορές τα hacks ήταν καλύτερα προγράμματα από τα αρχικά. Ίσως το καλύτερο hack της ιστορίας έγινε το 1969, όταν δύο υπάλληλοι της Βell συνέθεσαν κάποιες εντολές για να αυξήσουν την ταχύτητα των υπολογιστών. Οι Dennis Ritchie και Ken Thompson ονόμασαν το λειτουργικό τους σύστημα, UNIX . Τη δεκαετία του '70 τα ηλεκτρονικά σύνορα διάπλατα ανοιχτά. Το hacking ήταν εξερεύνηση και κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του νέου κόσμου. Γύρω στο 1971 ένας βετεράνος του Βιετνάμ ανακάλυψε ότι η σφυρίχτρα που έδιναν δώρο τα Cap 'n' Crunch cereals παρήγαγε ήχο συχνότητας 2600 mhz (θυμίζει τίποτα;). Απλά σφύριζε στην τηλεφωνική συσκευή και έκανε τηλεφωνήματα χωρίς χρέωση... Το μόνο που έλειπε από τη σκηνή της δεκαετίας του '70 ήταν ένα εικονικό μαγαζί συγκέντρωσης των hackers. Το 1978, οι Randy Sousa και Ward Christiansen δημιούργησαν το πρώτο ΒΒS (Βulletin Βoard System) που λειτουργεί μέχρι και σήμερα. Το 1981, η ΙΒΜ ανακοίνωσε ένα νέο μοντέλο υπολογιστή, το γνωστό σε όλους μας ΡC. Ο χρήστης μπορούσε να κάνει τα πάντα μ'αυτό. Το 1983, η ταινία "War Games" έριξε φως στο σκοτεινό κόσμο του hacking και προειδοποίησε το κοινό για τις ικανότητες των hackers. Οι ίδιοι οι hackers πήραν διαφορετικά μηνύματα από την ταινία. Το περιβάλλον άλλαζε. Όλο και περισσότεροι κάτοικοι μετακινούνταν στον ηλεκτρονικό κόσμο. Το ΑRΡΑΝΕΤ μετασχηματιζόταν σε Internet και τα ΒΒS βρίσκονταν σε εποχή άνθησης. Στο Milwaukee μια ομάδα hackers με ψευδώνυμο 414 (ο κωδικός της περιοχής τους) εισέβαλλαν στους υπολογιστές διάφορων ερευνητικών κέντρων, μέχρι να συλληφθούν από την αστυνομία. Το 1984 αποτέλεσε την αρχή του Μεγάλου Πολέμου κατά των hackers. Τότε δημιουργήθηκε η ομάδα Legion of Doom, μέλη των οποίων αποσπάστηκαν και δημιούργησαν τους Masters of Deception. Από το 1990 και για δύο χρόνια, οι δύο ομάδες πολέμησαν μεταξύ τους μέχρι που συνελήφθησαν από το FBI. Με την κυβέρνηση στο δίκτυο, τέλειωσε και η πλάκα! Το Κογκρέσο δημιούργησε το νόμο για τις απάτες με υπολογιστές. Τότε εμφανίστηκε o Robert Morris που το 1988 έκανε crash σε 6.000 online υπολογιστές και κέρδισε τον "τίτλο" του πρώτου hacker που τιμωρήθηκε από τον νόμο, με 10.000 δολλάρια πρόστιμο και ατέλειωτες ώρες κοινωνικού έργου. Ακολούθησε ο Κevin Mitnick και αρκετές φορές κάποια μέλη των Legion of Doom. Η κυβέρνηση ονόμασε την επιχείρηση σύλληψης των hackers, "Επιχείρηση Sundevil". Το ευρύ κοινό παρακολούθησε τη σύλληψη του Μitnick από την κρατική τηλεόραση και τα αισθήματα του για τους hackers άλλαξαν. Μήπως ήρθε το τέλος μιας αναρχίας; Οι hackers δεν ήταν πια οι εκκεντρικοί που ήθελαν να αποκτήσουν περισσότερες γνώσεις. Η οικονομία που στηριζόταν στο δίκτυο χρειαζόταν προστασία και οι hackers χαρακτηρίστηκαν ως εγκληματίες. Το καλοκαίρι του 1994 μια ομάδα hackers εισέβαλλαν στους υπολογιστές της Citibank και μετέφεραν 10 εκατομμύρια δολλάρια από λογαριασμούς πελατών. Οι hackers συνελήφθησαν και η τράπεζα κάλυψε ξανά τα χρήματα, αλλά ο φόβος εξακολουθεί να υπάρχει στο δίκτυο...
Οι δημιουργoί της ταινίας "Hackers" δέχτηκαντα πυρά των αληθινών hackers, που θεώρησαναπαράδεκτο το σενάριό της.
Από τις αγαπημένες photos όλων των hackers.


Ο πιο διάσημος hacker:
Ποιος είναι ο Κevin Mitnick; Η φωτογραφία που εμφανίστηκε ύστερα σπό τη σύλληψη του στο Raleigh δείχνει έναν προγραμματιστή 31 χρονών, ο οποίος είχε αρκετές ευκαιρίες για να φτιάξει τη ζωή του, αλλά πάντα έτρεφε μια έλξη για τη "σκοτεινή πλευρά" των υπολογιστών. Με έναν υπολογιστή και ένα modem μπορούσες να ελέγξεις το ψηφιακό κέντρο μιας τηλεφωνικής εταιρείας από απόσταση και ο Κevin ενθουσιαζόταν από κάτι τέτοιες ιδέες! Ο Μitnick έγινε σύντομα μέλος μιας ομάδας phreaks που συγκεντρώνονταν τακτικά σε μια πιτσαρία στο Hollywood. Η ομάδα όμως, είχε και "ανήθικα" μέλη. Ένας από αυτούς κατέστρεψε τα αρχεία των υπολογιστών μιας εταιρείας με βάση το San Fransisco, έγκλημα που παρέμεινε ανεξιχνίαστο, μέχρι τη στιγμή που η διάρρηξη του πίνακα ελέγχου μιας τηλεφωνικής εταιρείας οδήγησε την αστυνομία στην ομάδα.
Η συγκεκριμένη διάρρηξη έγινε το σαββατοκύριακο της Ημέρας Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ το 1981, όταν ο Mitnick και δύο φίλοι αποφάσισαν να μπουν σωματικά στο κέντρο της τηλεφωνικής εταιρείας του Los Angeles, COSMOS. Εκεί, πήραν λίστες κωδικών, στις οποίες υπήρχαν και passwords για 9 κεντρικά γραφεία της Packard Bell και κάποια εγχειρίδια χρήσης του συστήματος COSMOS. Για να αχρηστεύσουν τους μηχανισμούς άφησαν τα ψευδώνυμα και τους τηλεφωνικούς τους αριθμούς σε κάποιο αρχείο. Οι αριθμοί τηλεφώνου χτυπούσαν σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο μιας καφετέριας στο Van Nuys. Η υπόθεση λύθηκε όταν η φιλενάδα ενός από την ομάδα πήγε στην αστυνομία και σύντομα ο Kevin και οι φίλοι του συνελήφθησαν. Η ομάδα κατηγορήθηκε για την καταστροφή δεδομένων σε δίκτυο υπολογιστών και για την κλοπή των εγχειριδίων χρήσης της τηλεφωνικής εταιρείας. Ο Kevin, στα 17 του τότε, στάθηκε τυχερός και εξέτισε ποινή 3 μηνών στο Κέντρο Αναμόρφωσης του L.A. και 1 χρόνο επιτήρηση. Η επόμενη σύλληψη του έγινε το 1983, όταν βρέθηκε μπροστά σε έναν υπολογιστή της Πανεπιστημιούπολης και να μπαίνει παράνομα στους υπολογιστές του Πενταγώνου μέσα από το ARPANET. Καταδικάστηκε σε 6 μήνες φυλάκιση στο Stocton της California. Κατηγορήθηκε για κλοπή προγραμμάτων από την εταιρεία Santa Cruz Operation, μια εταιρεία παραγωγής software της California και το Δεκέμβριο 1987, καταδικάστηκε σε 36 μήνες επιτήρηση. Το 1987 και το 1988, ο Mitnick και ένας φίλος του, ο Lenny DiCicco, άνοιξαν ηλεκτρονικό πόλεμο με τους ερευνητές του Palo Alto. Σύντομα τα τηλεφωνήματα ανακαλύφθηκαν, όμως τo FBI δεν μπόρεσε να βρει την πηγή τους, καθώς ο Mitnick πείραζε τη συνδεσμολογία των τηλεφώνων της εταιρείας για να καλύπτει τα ίχνη του. Ο DiCicco ομολόγησε τα πάντα στον εργοδότη του και ο Mitnick κατέληξε στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο του L.A.. Ο Kevin καταδικάστηκε για απάτη μέσω υπολογιστή και την απόκτηση υπεραστικών κωδικών πρόσβασης. Στις αρχές του 1992, ο Mitnick μετακόμισε στο San Fernado Valley και σύντομα έγινε υπάλληλος της εταιρείας Tel Tec Detective Agency. Λίγο μετά την πρόσληψη του, κάποιος χρησιμοποίησε παράνομα τις υπηρεσίες μιας ελεύθερης βάσης δεδομένων για λογαριασμό της εταιρείας και ο Mitnick έγινε στόχος των ανακρίσεων του FBI. Δύο μήνες αργότερα, ένας ομοσπονδιακός δικαστής εξέδωσε ένταλμα σύλληψης κατά του Mitnick, για παραβίαση των όρων επιτήρησης του 1989. Όταν οι πράκτορες του FBI έφτασαν για να τον συλλάβουν, εκείνος είχε εξαφανιστεί.


Σύγχρονα "εγκλήματα" hacking:

Σε μια από τις πρώτες αποδείξεις των δυνατοτήτων του ηλεκτρονικού πολέμου, μια διεθνής ομάδα hackers υποστηρίζει ότι έκλεψε ένα πακέτο προγραμμάτων που χρησιμοποιείται στα απόρρητα στρατιωτικά και δορυφορικά συστήματα των ΗΠΑ. Η ομάδα, που αυτοαποκαλείται Masters of Downloading ή MOD δήλωσε ότι έκλεψε το πρόγραμμα Defense Information Systems Network Equipment Manager από το τμήμα του Υπουργείου Άμυνας που ασχολείται με απόρρητα υπολογιστικά συστήματα. "Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε την πραγματικότητα του ηλεκτρονικού πολέμου κατά των ΗΠΑ, καθώς και την αξία των προγραμμάτων του Υπουργείου Αμύνης για συγκεκριμένα άτομα και διεθνείς οργανισμούς", ανέφερε η δήλωση που έκανε ανώνυμο μέλος της ομάδας. Η δήλωση περίγραφε με ακρίβεια τις δυνατότητες του προγράμματος και συνοδευόταν από εικόνες που έδειχναν το λειτουργικό του σύστημα. Η αυθεντικότητα του προγράμματος επιβεβαιώθηκε από τον John Vranesevich της σελίδας συστημάτων ασφαλείας Anti Online.Ο Vranesevich δήλωσε ότι απόκτησε ένα αντίγραφο του προγράμματος από το Υπουργείο που το δοκίμασε αφού αποσυνδέθηκε από το Internet και υποστήριξε ότι η κλοπή ενός απόρρητου προγράμματος χειρισμού δικτύου παρουσιάζει μια ουσιαστικότερη απειλή από την καθημερινή εισβολή σε servers που είχαν αυξηθεί τους τελευταίους μήνες. "Είναι η πρώτη φορά που παρατηρούμε μια ομάδα hackers που δεν είχε σκοπό τη δημιουργία graffiti στο Internet με την παρέμβαση τους σε κάποια σελίδα. Αντίθετα στόχευε, σχεδίασε και απέκτησε πακέτα προγραμμάτων που σχεδιάστηκαν για στρατιωτικούς σκοπούς", είπε ο Vranesevich. Ο Vranesevich ήταν ο πρώτος που έκανε ερωτήσεις στον Ehud Tanabaum, τον νεαρό Ισραηλινό που αποτέλεσε το επίκεντρο της ομοσπονδιακής έρευνας για τις επιθέσεις στα συστήματα υπολογιστών του Αμερικανικού στρατού. Oι άλλες επιθέσεις υστερούν μπροστά σ αυτήν, υποστηρίζει. "Η ηθελημένη κλοπή απόρρητων πακέτων προγραμμάτων τοποθετεί αυτήν την ομάδα σε διαφορετική κατηγορία παιχνιδιού...", είπε ο Vranesevich, προσθέτοντας ότι η ομάδα αποτελείται από 15 άτομα, μέσα στους οποίους υπάρχουν 8 Αμερικανοί, 5 Βρετανοί και 2 Ρώσοι. Η ομάδα δε συνδέεται με τον Tanabaum, γνωστό με το ψευδώνυμο "Analyzer". Οι MOD δήλωσαν ότι το πρόγραμμα χρησιμοποιείται για τον έλεγχο και χειρισμό στρατιωτικού υλικού με βάση τους υπολογιστές από μεγάλη απόσταση, που περιλαμβάνουν από συστήματα στρατιωτικών τηλεπικοινωνιών μέχρι το χειρισμό των δορυφόρων GPS!!!. "Το πρόγραμμα καταφέρνει να χειρίζεται όλα τα όργανα του Αμερικανικού στρατού που έχουν σχέση με υπολογιστές", έγραφε η δήλωση.



Τέλος...

...μετά από όλα αυτά κάθε λογικός άνθρωπος, θα μπορούσε εύκολα να καταλάβει πως οι hackers δεν είναι εγκληματίες, όπως όλοι εκείνοι οι υπερβολικοί τους ονομάζουν, αλλά άτομα που θέλουν να αποκτούν όλο και περισσότερες γνώσεις χωρίς να καταστρέφουν τα πάντα σε κάθε τους πέρασμα (όπως και λέγεται)! Δείχνουν πως ξέρουν να χειρίζονται έναν απομακρυσμένο υπολογιστή και όχι μόνο! Εισβάλουν στο σύστημα για να μάθουν τον τρόπο που λειτουργεί θέλοντας να επεκτείνουν τις γνώσεις τους, και το καταφέρνουν.
Η ιστορία τους δικαιώνει!!!!!